استاد بهمن نامداری ورپشتی؛ فرزند مرحوم حاج علی نامداری؛ از نامداران تعزیه ایران و مفاخر فرهنگی ورپشت

استاد بهمن نامداری ورپشتی از چهره‌های برجسته و اثرگذار هنر آئینی–مذهبی تعزیه در کشور به شمار می‌رود؛ هنرمندی که ریشه در اصالت‌های نمایشی شیعه دارد و سال‌هاست با پژوهش، آموزش، اجرا و شیوه‌پردازی‌های خلاقانه، نقش مهمی در اعتلای این میراث معنوی و کهن ایفا کرده است.

او فرزند مرحوم حاج علی نامداری – یکی از بزرگان و معلمان قدیمی تعزیه در ورپشت – است و ادامه‌دهنده راهی که نسل‌ها در این دیار با اشک و معرفت پیموده‌اند.

سمت‌ها و مسئولیت‌های فعلی استاد بهمن نامداری:

1. کارشناس شورای علمی تعزیه کشور
2. عضو شورای عالی تعزیه استان اصفهان
3. محقق و پژوهشگر تعزیه
4. مدرس رسمی هنر تعزیه
5. مسئول تعزیه شهرستان تیران و کرون

ابداعات ارزشمند استاد نامداری در هنر آئینی تعزیه:

1. اجرای فرم «سه مخمس» در تعزیه حضرت علی‌اکبر(ع)
2. ابداع «لباس شب‌روی» همراه با اشعار ویژه در تعزیه حضرت ابوالفضل(ع)
3. نوآوری در «بافتن کمند» و اشعار آن، در زره‌پوشی شمر در تعزیه جناب حر
4. حذف و اصلاح آسیب‌های موجود در اشعار شبیه‌خوانی حضرت زینب(س) در مجلس علی‌اکبر(ع)

خدمات علمی و پژوهشی استاد در زمینه آسیب‌شناسی نمایش‌های آئینی، روان‌شناسی رنگ‌ها، نقش ریتم و شعر در تعزیه و تحلیل ساختاری این هنر، از جمله دستاوردهای کم‌نظیر ایشان است.

از مهم‌ترین نتایج سال‌ها تحقیق استاد نامداری، تعریف علمی “سکوی تعزیه‌خوانی” و ضرورت دایره بودن آن است؛ موضوعی که به گفته ایشان در هیچ کتابی نیامده و محصول سال‌ها تجربه، مطالعه و تحقیق میدانی است. این نظریه امروز به عنوان یک اصل اجرایی در بسیاری از گروه‌های تعزیه مورد توجه قرار گرفته است.

سفارش استاد به پیشکسوتان و جوانان تعزیه‌خوان:

«از همه تعزیه‌خوانان شهرستان خواهشمندم نسبت به این هنر ناب و قدسی احساس مسئولیت کنند. پیش از ورود به تعزیه و اجرای نقش‌ها، باید مطالعه‌ی کامل و عمیقی درباره این هنر داشته باشند تا بدون تحریف و آسیب، آن را اجرا کنند. تعزیه میراثی الهی است و باید با شناخت، احترام و دقت منتقل شود.»

استاد بهمن نامداری از گنجینه‌های ارزشمند ورپشت و از تکیه‌گاه‌های فرهنگ عاشورایی در منطقه است؛ هنرمندی که تلاش‌هایش نه فقط برای امروز، بلکه برای نسل‌های آینده باقی خواهد ماند.