بالاخره پس از مدت‌ها… رودخانه ورپشت جانی دوباره گرفت!

روز پنج‌شنبه، در پی بارندگی‌های اخیر و جاری شدن روان‌آب‌ها در بالادست، آب برای نخستین‌بار پس از مدت‌ها در رودخانه ورپشت (شاخه‌ای از رودخانه مرغاب) جریان پیدا کرد و اهالی روستا بار دیگر شاهد حرکت آب در بستر خشک سال‌های گذشته بودند. همان‌طور که بسیاری از اهالی به‌خاطر دارند، سد شهید منتظری در بالادست روستای […]

روز پنج‌شنبه، در پی بارندگی‌های اخیر و جاری شدن روان‌آب‌ها در بالادست، آب برای نخستین‌بار پس از مدت‌ها در رودخانه ورپشت (شاخه‌ای از رودخانه مرغاب) جریان پیدا کرد و اهالی روستا بار دیگر شاهد حرکت آب در بستر خشک سال‌های گذشته بودند.

همان‌طور که بسیاری از اهالی به‌خاطر دارند، سد شهید منتظری در بالادست روستای خمیران باعث شده بود طی سال‌های اخیر آبِ قابل توجهی در این رودخانه دیده نشود و جریان طبیعی آن تقریباً به‌طور کامل متوقف گردد.

اکنون با عبور آب در بستر رودخانه، امید دوباره در دل مردم شکل گرفته است؛ امید به اینکه این جریان هرچند کوتاه‌مدت، بتواند هوای اطراف رودخانه را تازه کند و از شدت بوی نامطبوع ناشی از فاضلاب و رکود آب کمی بکاهد.

اگرچه مشکلات زیست‌محیطی همچنان پابرجاست، اما دیدن حرکت آب—even temporary—برای بسیاری از اهالی یادآور روزهایی است که رودخانه ورپشت نفس می‌کشید و صدای آب بخشی از زندگی روزمره روستا بود.

تصویر ثبت‌شده نیز به‌خوبی نشان می‌دهد که آب گل‌آلود حاصل از بارش‌ها در بستر پیچ‌درپیچ رودخانه جاری شده و در دو سوی آن، درختان شکوفه‌دار و شاخه‌های خشکِ باقی‌مانده از سال‌های کم‌آبی ترکیبی واقعی از طبیعت ورپشت را به نمایش می‌گذارد؛ ترکیبی از امید و خشکی، از رویش و فرسایش.